Another Day of Life
Animatie
Hoe filmmakers in vijf landen samenkwamen om een deels live-actie, deels animatiefilm te maken gebaseerd op Another Day of Life, Ryszard Kapuściński's verslag uit eerste hand van de burgeroorlog in Angola...
In september 1975 bracht de Poolse journalist Ryszard Kapuściński, die toen al een decennium lang verslag had gedaan van de brandhaarden in de wereld, zijn eerste bezoek aan Angola, waar een moorddadige burgeroorlog werd uitgevochten tussen twee voormalige bevrijdingsbewegingen, UNITA en de FNLA.
Blootgesteld aan constant gevaar trok hij drie maanden door het land en beschreef zijn ervaringen in een boek, Another Day of Life, dat het jaar daarop werd gepubliceerd. Nu, bijna 40 jaar later, wordt dat boek omgezet in een film die op ambitieuze wijze live-action, motion-capture en traditionele animatiebeelden combineert. De film begon als een Spaans/Poolse coproductie en moet volgend jaar in de herfst uitkomen, tweeënhalf jaar na het begin van de productie.
"Vanaf het begin was het altijd al de bedoeling om een hybride film te maken met live action-beelden en een animatieverhaal," legt Ole Wendorff-Østergaard uit, een Deense producent die in 2008 naar Warschau verhuisde, net toen de laatste puzzelstukjes voor de financiering van Lars Von Triers Antichrist in elkaar werden gezet. Hij trouwde, vestigde zich daar en ging aan de slag bij animatiehuis Platige. "Toen we begonnen met het schrijven van het verhaal hoopten we dat het 50/50 zou worden, maar het werd al snel duidelijk dat het verhaal dat we wilden maken een karakterboog van Kapuściński was die we niet in live-action konden realiseren. Dat betekende dat we voor 75% animatie moesten gaan, en de kostenstijging zorgde ervoor dat we meer landen moesten betrekken bij het project.
De Europese financieringsinstanties die echt goed werken, zijn de instanties waar je niets hoort. Geen nieuws is uitstekend nieuws als je een gedelegeerd producent bent!
Een vijfzijdige productie
Naast Platige en het Spaanse Kanaki Films, de laatste de initiatiefnemer van het project, waren Duitsland (Wüste Film) en het Vlaamse animatiehuis Walking The Dog betrokken, met aanvullend motion-capture werk van de in Keulen gevestigde Animationsfabrik. "Hongarije doet ook mee," merkt Wendorff-Østergaard op, "dus het zijn eigenlijk vijf landen, maar een coproductie in vier richtingen, omdat ze niet de volle 10% konden opbrengen. We hebben toestemming gekregen van het Poolse Filminstituut en het Hongaarse Filminstituut om hen op te nemen in het Poolse aandeel van de financiering, omdat er ook Hongaars belastinggeld in zit."
De Poolse filmmaker Damian Nenow deelt de regie met de Spaanse Raúl de la Fuente. "We zeggen niet graag dat er een live-action regisseur en een animatieregisseur is," zegt Wendorff-Østergaard, "maar er was behoefte aan twee regisseurs die samenwerken. Dit creëert natuurlijk een nieuwe financieringsmogelijkheid omdat je een Spaanse regisseur en een Poolse regisseur hebt, dus de filmfondsen steunen ons meer dan wanneer het een minoritaire coproductie zou zijn. En omdat we voor 75% uit animatie bestaan, kwalificeren we ons wereldwijd - op alle festivals - als animatiefilm. Dit is belangrijk omdat we anders in een documentaire vakje terecht zouden komen, wat een heel klein vakje is om in te komen.
Vanaf het begin was het altijd al de bedoeling om een hybride film te maken met live-actiebeelden en een animatieverhaal.
Een taart met veel lagen
Walking The Dog werd ingeschakeld vanwege hun indrukwekkende staat van dienst en hun ervaring met coproducties waarbij op verschillende locaties wordt gewerkt. "Er zitten veel lagen in onze animatietaart," zegt Wendorff-Østergaard. "De concept art is hier [in Polen] gedaan, in Hongarije en in Duitsland. De previsualisatie gebeurde ook hier, in Duitsland en in Hongarije. En dan al het technisch ingewikkelder werk - de compositing, belichting, shading en rendering - wordt in Vlaanderen gedaan." Walking The Dog, legt medeoprichter Eric Goossens uit, is vooral ervaren in wat bekend staat als 'de pijplijn'.
"De hele structuur van het begin tot het einde moet zo worden opgezet dat alle partners op het juiste moment kunnen aansluiten met de juiste software en de juiste naamgeving van alle gegevens," zegt hij. "Als je deze pijplijn niet vanaf het begin uitwerkt, wordt het een nachtmerrie."
Een andere belangrijke bijdrage van Walking The Dog aan Another Day of Life was natuurlijk de toegang tot extra financiering, die ze hebben opgehaald bij Screen Flanders, het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF) en de Belgische Tax Shelter - een proces dat volgens Wendorff-Østergaard heel vlot is verlopen. "Het is echt fantastisch geweest. De Tax Shelter is een beproefd mechanisme dat nu ongeveer zeven of acht jaar bestaat. Ik heb met andere belastingfondsen gewerkt toen ze net opgestart waren, en het is soms moeilijk om daar een duidelijk antwoord uit te krijgen. In België hebben we deze problemen niet gehad en hoewel ik niet rechtstreeks in contact sta met het VAF en Screen Flanders, heb ik genoeg te maken gehad met Europese financieringsinstanties in het kader van mijn financieringsprogramma's om te weten dat degenen die echt goed werken, degenen zijn waar je niets van hoort. Geen nieuws is uitstekend nieuws als je een gedelegeerd producent bent! Het betekent dat alles loopt zoals het hoort. De verzoeken die we hebben gehad voor het leveren van materiaal waren gewoon normale bedrijfsprocedures. Het werkt uitstekend."
Succesverhalen
Lees alle succesverhalenKöln 75: muziekgeschiedenis schrijven
Coproductie
Lunanime
Meet the producers
De ijsbeerprins: animatietalent combineren
Animatie
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Registreer je voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte van het Screen Flanders nieuws!